Al heel wat jaren heb ik last van mijn rug. Spierknopen. Vooral in mijn boven rug en armen. Ik gaf de schuld aan de chemotherapie die ik gehad heb in 2015 voor borstkanker. Artsen wilde de klacht wel onderzoeken om uitzaaiingen uit te sluiten. Zo liep ik van de ene arts naar de andere en ben uiteindelijk ook nog bij een oncologisch psycholoog, chiropractor, osteopaat en haptonoom geweest. En het heeft me niet gebracht waar ik naar op zoek was. De pijn bleef.
Zelf maar weer eens op zoek op het internet. Toen las ik over triggerpoints, spierknopen. De beschrijving klopte precies met de pijn die ik voelde en ik besloot dry needling te proberen. Dit hielp goed al was het telkens maar voor een aantal weken. Ik moest ook balans zoeken. Die zocht ik dan in mijn dagelijkse werkzaamheden. Proberen het iets rustiger aan te doen. Ik ben een aanpakker. Ook tijdens mijn borstkanker periode. Shit happens, gewoon doorgaan, niet te flauw, sterk zijn waren uitspraken die ik gebuikte.
Er zijn in mijn leven meerdere gebeurtenissen geweest die veel impact hebben gehad op leven. Toen ik na mijn ziekte proces en scheiding in rustiger vaarwater kwam, merkte ik dat ik steeds vaker overspoelt werd door emoties. Al jaren heb ik een onbestemd gevoel. Nooit echt kunnen duiden waar dat vandaan kwam en ook niet de juiste hulp kunnen vinden om hier iets mee te doen. Mezelf wel eens afgevraagd of ik nog iets zou moeten met de situaties die mij overkomen zijn. Ik dacht van niet. Dingen gebeuren en dat is wat het is. Daar word je sterker van.
Het overspoelt worden door emoties maakte dat ik op zoek ging naar iets wat me hiermee zou helpen. Lichaamsgerichte therapie. Ik moest minder denken en meer voelen. Dit bleek lastig. Ik heb mijn hoofd en lijf altijd los van elkaar gezien. Zo ging ik dus voor mijn emoties naar de lichaamsgerichte therapie en voor mijn pijn naar de fysiotherapeut.
Na een aantal maanden merkte ik weinig vooruitgang. De pijn in mijn lijf kwam sneller terug. Opnieuw ging ik zoeken op internet. Zo kwam ik op de site van Tim van Orsouw. Zijn uitleg over het ontstaan van de triggerpoints maakte dat ik een advies gesprek aan had gevraagd. Hij koppelde de pijn aan de emoties. Het was heel goed mogelijk dat mijn klachten te maken hadden met de manier waarop omging met emoties. Als er een verband is en dit kan als geheel aangepakt worden, is dat wat ik zocht. Ik besloot een advies gesprek aan te vragen en een traject bij Joyce volgde. Vanaf het eerste moment wist ik dat het pittig zou worden. Ik moest aan het werk. Ik keek ernaar uit. Eindelijk alle informatie waar ik naar op zoek was. Pittig, omdat ik mijn emoties onder ogen mocht komen, mijn muur af mocht breken en mijn maskers af mocht zetten. Heel spannend, maar iets wat ik mezelf eindelijk mocht gunnen.
Ik vond het heel prettig dat Joyce ook veel uit kon leggen over het zenuwstelsel. De werking ervan. De invloed van emoties op je zenuwstelsel. Uitleg over overlevingsmechanisme. Alle informatie slurpte ik op. De sessies bij haar, maar ook de informatie uit de boeken en documentaires. Het voelde zo goed hiermee bezig te zijn en te ervaren dat deze visie op pijn zo logisch is. Alles viel voor mij als een puzzel in elkaar. Nog nooit ben ik zo intensief met mezelf bezig geweest. Ik besef me nu dat ik mezelf dat tekort heb gedaan.
Inmiddels heb ik in dit traject alle tools gekregen om verder te gaan in dit proces en heb al heel wat doelen bereikt. Ik slik mijn dagelijkse pijnstillers niet meer en heb geen dry needling behandelingen meer nodig. Door wat ik bij Joyce geleerd heb kan ik de pijn beter onder controle houden. En heb ik het besef dat wanneer ik pijn voel, ik me af moet vragen hoe het met me gaat en aan de slag moet met wat ik aan emoties ervaar. Mijn beschermingsmechanismen en negatieve overtuigingen zijn hardnekkig. Ik ben nog dagelijks hard aan het werk. Dankzij dit traject bij Joyce weet ik hoe ik alles waar ik tegen aan loop aan kan pakken om uiteindelijk een zoveel mogelijk pijnvrij leven te hebben.
